Marka hore naxariista Eebbe ee bisha Ramadaan ku dheehan iyo nabad baan idiin rajeynayaa oo idinku salaamayaa, meel kasta oo aad joogtaanba.
Intaasi kaddib, waxaynnu halkii ka sii wadi doonnaa; sheekooyinkeennii, Ila Qosol.
Beri hore oo ku beegnayd 1960 naadkii, ayaa waxbarasho dibadeed oo waddama reer Galbeedka ah loo soo diray wiil Soomaaliyeed.
Markii in muddo ah waxbaranayeyna, wuxu go’aansaday, in uu hooyadii waraaq iyo sawir u diro. Sidii uu go’aansaday ayaanu yeelay oo wuxu soo diray, warqaddii iyo sawir la socda oo gal ku jira.
Markii boosta laga soo saarayna, waxa loo gudbiyey sawirkii iyo waraaqdiiba; inanka hooyadii oo reer miyi ahayd.
Haddaba, markii islaantii waraaqdii iyo sawirkii oo la socda loo geeyey, ayaa waraaqdii loo akhriyey, sawirkiina la siiyey. Islaantii oo ku faraxsan aragti inankeeda, ayaa aragtay inankeedii oo ka madow; sidii uu kaga tegey! Waayo, xilligaasi sawirrada oo dhammi waxay ahaayeen, (black and white). Markiiba hooyadii waxay is tustay, in waxa inankeeda sidaasi u madoobeeyey tahay; cad iyo caano la’aan. Laakiin haba iska madoobaadee, aad ayay ugu faraxday aragtidiisa.
Haddaba, markii ay cabbaar sawirkii dhundhunkatay; ayay dhawr jeer iyadoo ku faraxsan tidhi, “Hooyo sawir, hooyo sawir, hooyo sawir!”
Inankii soo noqay markii uu waxbarashadii soo dhamaystay. Laakiin, intii dambe oo dhan; waxa looga yaqaanney degaankoodii, hebel Sawir oo magaciisii kale wuu shiiqay ama baaba’ay! Inta badanna waxa loo yaqaanney, Sawir!Allahayoow inankaasi sawirkaasi iyo hooyadii ma eeday!! Waar maxaa ku watey?
Cabdullaahi Maxamed Cumar
Email: timacadde56@hotmail.com