WARARKA




Dawarsiga Yaa I Baray? W/Q Amal M.M Kastan

Qof kasta oo ka mid ah makhluuqa Alle saacad ka mid ah dharaar iyo habeen ayuu ku soo biiraa ifka, halka qaar kalena ay macasalameeyaan qoyskoodii, saaxiibadood iyo aadamaha ku nool dunida guudkeeda iyo adduunyadaba, sidaana loogu galbiyo guriga dhabta ah ee qof kasta sugaaya (xabaasha). Noloshu waa maalmo xaddidan. Adduunkana qof walba wuxuu kala tagaa wuxuu sii shaqaystay , una ah sahay meel u taala. Heer kasta oo ay tahayba noloshu waxay leedahay tartan loo tartamayo sidii uu qof walba uga faaโ€™iidaysan lahaa fursadaha nololeed.

Yaraantaydii markii aan ka gudbay dugsiga hoose ee aanย  galay dugsiga dhexe waxaan ahaa ruux firfircoon, qalbi fiican, xiiso badana u haya inuu wax barto ooย uu noqdo mutacalin heer sare ah oo dadka wax bara,ย  waxaan jeclaa inaan anfaco labadayda waalid,ย  oo aan wax ka ย bedeloย nolosha reerkayaga oo dhalashadaydiiย ay mahadiyaan.ย . Intaan ka baxayay dugsiga dhexe waxa mar kasta noloshayda ku soo biirayay saaxiibo cusub,ย taasna waxaย barbar socotay da’a ahaan inaan koro jidh iyo maskax ahaan.
Markii aan galay dugsiga sarre waxaa ii bilawmay jawi cusub, waxaan iska dhigay dirayskaygii dugsiga oo aan in badan jeclaa inaan badalo, sidoo kalena duruus cusub, iyo macalimiin cusub ayaa na soo dhawaysay. Wakhti walba waxa igu soo dhici jiray qorshayaal badan iyo fikrado cusub oo dhamaantood horumar ku saabsan, aroortii dugsiga aan aado marka laga yimaado, galinka dambe waxa balwad ii ahayd ciyaarista kubada oo aan xoog u xiisayn jiray.
Ardayda fasalka iyo dugsigaan dhigtaa ixtiraam weyn ayay isiin jireen oo talo ayay iga waydiin jireen xaalad kasta. Waxaana layga dhigay aliflaha fasalkayagii, kadib Markii aan yara waynaaday ee da’daydu madaxa la sii galayey labaatan jirka, waxaa caado u ahayd ardayda haasaawaha inamada iyo hablaha dugsiga oo laba laba u wada socday, intii hore kuma jirin mawjadahaas, balse waxaan caano iyo nabad ahaynba waa la kala qaadaaye, waxaanu is baranay inan Ilaahay wanaag, maskax iyo quruxba ku manaystay, muddo ayaan sheeko wadaag ahayn oo aan haasaawaynay.
Waxaan ku balanay inaan is guursan doono marka aanu dhamayno waxbarashada, waxaana aanu ahayn laba qof oo isku faraxsan, wakhtiga dhalinyarnimada noloshu xiise badan ayay leedahay oo waxyaabo badan ayay naftu xiisaysaa, aniguna waxaan ahay qof jecel inuu wax kasta tijaabiyo. Qaar kamida saaxiibadaydii aanu marwalba wada socon jirnay ayaa ii yimi maalin khamiis ahย anigoo kubadaydii u sii socda, waxaanay ii sheegeen in maanta casharo ka duwan kuwii hore ee nolosha aanu qaadanayno, waxay igu tashkiiliyeen inaan raaco oo la soo eego, ana waan ka aqbalay. Guri ayay I geeyeen, waxaanay ii sheegeen in bari fasax dugsigu yahay oo aanu qaylayno maanta, tijaabo iyo asxaabtaaada ha ka duwanaanin anigoo is leh ayaan ka yeelay, halkaasna waxaan ka soo fuulay salaanka jaad cunista.
Jaranjarrada nolosha iyo waayaha kala duwan ayaa qofku la koraa oo wax bara, maalin-ba mushkiladdu in bay leโ€™eg tahay, maalinba hiraalka iyo sawir-maskaxeedka kuu muuqdaa in buu leโ€™eg yahay. Marba hiigsiga iyo waxyaabaha aad ku fekerayso ama doonistaadu in bay leeg tahay, waxay u laba-diblaysan tahay duruufaha kugu xeeran iyo waayaha ku haysta. Khamiis qayilkii ay I bareen inamadii aanu saaxiibka aheyn waxay igu riday jid dheer oo i gaadhsiiyay in naftaydii caadaysato inay sida cuntada ay maalin wal-ba u baahato inay hesho qaad aan cuno, dabadeed ilaa maalintii aan bilaabay balwada cunista jaadka iyo cabitaanka sigaarka waxa is badelay waxyaabihii aan ku fekeri jiray iyo fahankii daruusta Iskuulka naloogu dhigi jiray, waxaan noqday saaqid aan waxba fahmin oo saamalayl dilooday, subixiina waxa igu adkayd inaan alasayda tooso. Asxaabtayda intii wanaagsanayd iyo inantii aan jeclaaba waanu kala xidhiidh furanay, waxaana qorshahayga koobaad ee noloshu noqday sidaan u heli lahaa shaxaad aan ku soo qayilo ilayn ma shaqaystee, habsankayga joogtada ah waxa ii dheeraa inaanku dhacay imtixaankii dugsiga. Maamulaha dugsigu fursado badan buu isiiyay, balse habsankaygii badnaa, waxaan marba qiil keeno oo aan idhaahdo ayeeyaa dhimatay iyo lacagtii dugsiga oo igu baxday dhawr bilood kadib, waa layga eryay dugsigii.
Hoyga kaliya ee aan leeyahay wuxuu noqday buulal yaryar oo ka samaysan maro laysku karkarayย oo aan mijinta ku cuno aniga iyo saaxiibadayda ay na midaysay balwadu. Noloshii way igu adkaatay maadaama aan ahay qof aan shaqaysan hadana subixii Ilaahay keenaba qaad iyo sigaar raadinaya, taasoo sababtay inaan waxbarashadi halkaa kaga hadho. Inantii aan is jeclayn markay sanado waano igu waday way iga quusatay oo mararka qaarย ayay isoo salaantaa, sidii horena iskuma nihin.
Waxaan ogaaday haddii aan joojin waayo balwadda qaadka in aanan nolosha horumar ka gaadhi doonin, oo ay adag tahay in aan ka rumeeyo hadafkayga iyo himiladayda ayย naftaydu jeceshahay, laakiin maanta midhaha aan ka helay cunista qaadka jabiska dhaadheer ee badhabka ama noocyada jaad kasta iyo cabitaanka sigaarka waxa weeye maalin iyo habeen-ba innaan werwer, wel-bahaar ku noolaado. Gaajo iyo darxumo ayuu ibaday qaadku. Himilo sarraysa, niyad wanaagsan, iyo dedaal aan joogsi lahayn ayaa lagu gaadhaa hiigsiga meelaha sare ee tartanka nolosha loogu jiro ama nolosha, maandooriyaha cagaaran ee qaadku qoysas badan ayuu kala kaxeeyay, dhaqaale badan ayuu burburiyay, dad badana wuxuu ku riday cuduro aan daawo lahayn.

waxaan yaqiinsaday in balwadu tahay caqabada ugu wayn noloshayda, aqoon la’aanta, shaqo la’aanta iyo muuqaalkayga cabsi galiya qof kasta oo maalin I arkabaย inuu bisinka iga qabsado, waa waxyaabaha aan ka dhaxlay fadhiga buulkan yar ee marada ka samaysan ee qashinku buuxo. Duliga saaran oogadayda ardaydii aanu isku dugsiga ahayn way iga subxaanalaystaan oo dariiqa ayay iiga leexdaan markaan iska soo hor baxno. Wiil yar oo ifaya oo shaadhkuu galinka hore xidho ka dambe badela hadaan ahaan jiray, immika naftayda ma haleelo. Hamigaygi iyo hiigsigaygu wuxuu noqday shaxaadย  oo ah baryo magac loo bixiyay ama dawarsi la asluubeeyay. Waxaan yaqiinsanahay hadii aan joojin waayo balwada qaadka in aanan noloshayda horumar ka gaadhi doonin, balse mar walba oo aan ku go’aan sado inaan joojiyo dubaab ayaa madaxa igu dhufta. Toban sanno ka hor gidaarkii aan ku bartay qayilaada ayaa wali laygu soo booqdaa, oo qof kastoo isoo xasuustaa igu sii salaamaa.